ای اهل آسمان و زمین غم شروع شد            مـاه عــزای عـالـم و آدم شــروع شـد

حور و ملک، پری و بشر زار می‌زنند            هـنگـامـۀ مـصیبت اعـظـم شـروع شد

باز این چه نوحه‌ای‌ست که بر سینه می‌زنم            باز این چه مرثیه‌ست که اشکم شروع شد

روضه،‌ خروش،‌ زمزمه،‌ واحد،‌ زمینه،‌ شور            جانـم‌ حسین، ‌سیـنه زنی،‌ دم شروع شد

نوحوا‌علی‌الحسین، امام زمان گریست            اشک و عزای فـاطمه نم‌نم شروع شد

از عـرش بوی پـیـرهن خـونی حسین            آورده‌ جـبـرئـیـل، مـحـرّم شـروع شـد

ده روز بعد خواهرش از حال می‌رود            ده روز بعـد شـمـر به گـودال می‌رود